Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι συμβαίνει. Ξεκινάω για ένα ταξίδι που όμοιό του δεν έχω ξαναζήσει ή φεύγω για τριήμερο στη Χαλκιδική; Γιατί κάπως έτσι νιώθω! Έλεγα θυμάμαι στο Θάνο και σε φίλους, πως το τελευταίο βράδυ πριν την αναχώρησή μας σίγουρα δεν θα κλείσω μάτι απ’το άγχος. Όχι μόνο το έκλεισα, αλλά έστησα και τους φίλους για κανένα μισάωρο κάτω απ’το σπίτι, να περιμένουν να με χαιρετίσουν! Ούτε άγχη, ούτε τίποτα. Μάλλον ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω πως τ’όνειρο παίρνει σιγά-σιγά σάρκα και οστά! Είχα πει θα ξεκινούσα νωρίς το πρωί, αλλά μ’αυτά και με τ’άλλα η ώρα έχει πάει 11:13. Είναι η ώρα που με βρίσκει φορτωμένο επάνω στη βέσπα κάπου στα στενά της Ηλιούπολης να προσπαθώ να βρω διέξοδο για την Εγνατία οδό. Έχω πρώτα χαιρετίσει φίλους, αδερφό και γονείς, κι έχω πάρει μαζί μου μόνο τα απαραίτητα:
- Κώλο πέιπερ
- Τυροπιτάκια (μανίσια)
- Λουκανικοπιτάκια (επίσης μανίσια)
- Ζαμπονοπιτάκια (το ίδιο)
- Καφέ
- Νερό
- Λάδι 2Τ
- Κάποια εργαλεία
- Λίγα ανταλλακτικά
- 3 μπλουζάκια
- 1 μπλουτζιν
- 1 μαγιό-βερμούδα
- Υπνόσακο
- Σκηνή
- Κάμερες
- Φορητό υπολογιστή
- Κουζινο-μαγειρικά σκεύη
- Έξτρα βενζίνη
Μέσω Εγνατίας οδού και πληρώνοντας δυστυχώς κανονικά στους 4 σταθμούς διοδίων έφτασα στην Ηγουμενίτσα λίγο πριν τις 17:00. Ήταν τα πιο εύκολα και ξεκούραστα χιλιόμετρα που έκανα εδώ και πάρα πολύ καιρό! Όση ώρα οδηγούσα, πάντα κάτι σκεφτόμουν. Μπορεί το σώμα να ταξίδευε με 70 χιλιόμετρα την ώρα, το μυαλό πετούσε! Λίγο μετά τα Ιωάννινα συνάντησα πάνω στον δρόμο και τον Θάνο με τα φιλαράκια του. Μετά απ’το γέλιο της αρκούδας που έριξαν βλέποντάς με μπλεγμένο στα καλώδια απ’τις κάμερες και τα λοιπά ψιψιψώνια και μετά την ανταλλαγή των πρώτων εντυπώσεων που είχαμε απ’τα μηχανάκια μας, πήραμε το δρόμο για το λιμάνι. Το πλοίο έφευγε στις 00:00, οπότε είχαμε αρκετό χρόνο για να κάνουμε μια επίσκεψη στον ταβερνοχώρο και στο κέντρο της Ηγουμενίτσας, πράγμα που δεν παραλείψαμε να κάνουμε. Αυτή τη στιγμή είμαστε κουκουλωμένοι κάτω απ’τα sleeping bags στο καφέ του πλοίου κι έτοιμοι να παραδοθούμε.
ENJOY THE RIDE?
Buy our t-shirt & help us share more stories!
Πληροφορίες ημέρας:
- Πολλά διόδια καρντιά μου
- Η κατανάλωση της px ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική (4lt/100km)
- Ο υπάλληλος του καφέ μας ξενέρωσε άσχημα. Αφού στρωθήκαμε κι ετοιμαστήκαμε για ύπνο όπως κι όλοι οι υπόλοιποι, μας σήκωσε λέγοντας πως απαγορεύεται! Ύπνο στα όρθια για σήμερα…
- Χιλιόμετρα ημέρας 350 – συνολικά 350
Support our trip
Even 1€ helps us stay on the road for longer and share more stories!
Make a contribution
If you like our stories, our photos & videos, you can help us continue...
JOIN THE WORLDVESPA CREW!
7 Comments on “1st day – Around the world on a Vespa”
αυτό το ταξίδι ήθελε μεγάλη δύναμη ψυχής για να ξεκινήσει και δυνατή χημεία μεταξύ σας για τα ατελείωτα χιλιόμετρα που έχετε μπροστά σας, αφού λοιπόν έχετε και τα δύο μην κολλάτε πουθενά και ζήστε την κάθε στιγμή γιατί είναι ένα ταξίδι που γίνεται μόνο μια φορά και απολαύστε όσο μπορείτε και το τελευταίο δευτερόλεπτο του !!!! μέσω των φωτογραφιών και των σχολίων σας θα είναι σαν να ζούμε και εμείς την ”βόλτα” σας !!!! καλή δύναμη !!!! και όπως είχαμε την τιμή στην περσινή Χειμερινή Πανελλήνια συγκέντρωση στο Παρανέστι Δράμας να δούμε και να ακούσουμε απο κοντά τον Ηλία Βροχίδη στο ταξίδι που έκανε στα περίπου 2,5 χρόνια στην μυστηριώδη Ανατολή, έτσι ελπίζω σε κάποια Πανελλήνια εκδήλωση να έρθετε να μας μεταφέρετε τις εμπειρίες και τα σχόλια σας απο αυτό το ταξίδι – άθλο !!!!! και όπως λέει ένα ρητό : όλα είναι δρόμος !!!
Άντε, από ‘δω και πέρα όλα θα πάρουν το δρόμο τους…
Απολαύστε το και σας περιμένουμε!
me tetia psixoligia na proxarate.evge
μπραβο αδερφια , ψηλα το κεφαλι, θα εχετε χρονο να κοιμηθειτε, τωρα μονο ταξιδι !!!!
ΕΥΓΕ!!! Κάνατε το σημαντικότερο βήμα.. αυτό της εξόδου από τη γαμημένη τη γυάλα που μας έχουν κλεισμένους!!
Από δω και πέρα δε μένει τίποτε άλλο, παρά να το ευχαριστηθείτε!!!
Καλό ταξίδι να έχετε. Εμείς θα σας περιμένουμε στην Τανζανία (that’s a promise 😉
Καλά να πηγαίνετε!
Take care boys and safe trip!
all the best from Belgrade!
Cheers