Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι είναι το μοναδικό βιβλίο που διάβασα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Ο λόγος είναι ότι πραγματικά με συνεπήρε και ταξίδεψα σαν να ήμουν κι εγώ στη Vespa! Η περιγραφή όλων όσων έζησαν η Αλεξάνδρα και ο Στέργιος είναι οικεία, απλή και ανεπιτήδευτη με αποτέλεσμα να μαθαίνουν οι αναγνώστες την πραγματική κατάσταση του εκάστοτε τόπου που επισκέφθηκαν. Πέρα από την εμπειρία του ταξιδιού, προσωπικά με συγκίνησε η γνωριμία των παιδιών, χαρίζοντάς μου μοναδικά συναισθήματα, με αποκορύφωμα την ευτυχή τους κατάληξη 🙂 Τέλος, θα ήθελα να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια και στους δύο για την μεγάλη προσπάθεια που έκαναν στη συγγραφή και την έκδοση του βιβλίου μόνοι τους, χωρίς καμία βοήθεια!!!

Στέργιο & Αλεξάνδρα,…Αλεξάνδρα & Στέργιο, έχετε κάνει ΚΑΤΑΠΛΗΤΙΚΗ δουλειά και είστε πραγματικά ταλαντούχοι συγγραφείς εκτός από ταλαντούχοι ταξιδευτές! Αναμένω σύντομα το επόμενο ταξίδι και βιβλίο 😉

Αρχικά θα ήθελα να ενημερώσω όσους τυχαίνει να διαβάζουν αυτές τις γραμμές πως δεν είμαι ο πιο αντικειμενικός κριτής για το συγκεκριμένο έργο καθώς έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία σε ιστορίες που έχουν ως θέμα τους ταξίδια στο άγνωστο και γενικά παρόμοιες περιπέτειες – ειδικότερα δε όταν πρόκειται για αληθινές ιστορίες όπως το ”Ρύζι & Χώμα”. Αλλά πάλι εδώ ερχόμαστε για να δηλώσουμε την άποψή μας και αυτό ακριβώς ήρθα να κάνω κι εγώ. Από τις πρώτες σελίδες διαπίστωσα με χαρά πως δεν πρόκειται για ένα απλό ταξιδιωτικό ημερολόγιο, όπως νόμιζα πριν ξεκινήσω την ανάγνωση, αλλά για ένα ιδιαίτερο έργο με γρήγορη αφήγηση που περιλαμβάνει όλη την καθημερινότητα του ταξιδιού αλλά και αναφορά σε «ανατριχιαστικές» λεπτομέρειες όταν είναι απαραίτητο. Με αυτό τον τρόπο το βιβλίο καταφέρνει να μη γίνεται κουραστικό σε κανένα σημείο – αυτό δηλαδή ακριβώς που επιθυμεί ο κάθε αναγνώστης. Ευανάγνωστο, μπαίνει κατευθείαν στην ουσία χωρίς φανφάρες και καταπίνεται σαν δροσερό νεράκι. Παράλληλα με την πορεία του ταξιδιού, τις εμπειρίες που βιώνουν οι ταξιδιώτες και τα διάφορα ευτράπελα ενημερωνόμαστε για τις ζωές τους, το παρελθόν τους και την κοσμοθεωρία τους – κυρίως του Στέργιου που είναι και ο κεντρικός ήρωας – και αυτό ακριβώς είναι που κάνει την ανάγνωση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα και είναι – κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη – όλη η ουσία του βιβλίου. Γιατί τελικά ο καθένας μας μπορεί να ταξιδέψει σχεδόν οπουδήποτε στον πλανήτη – ειδικά στη σημερινή εποχή που οι αποστάσεις είναι μικρότερες από ποτέ και οι μετακινήσεις ευκολότερες από ποτέ – αλλά το ερώτημα που πρέπει να κάνει στον εαυτό του κάποιος που ετοιμάζεται για μια διαδρομή είναι : γιατί πραγματικά ταξιδεύω; Η απάντηση βρίσκεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους ανεξαιρέτως και ιδιαίτερα στα τσιφτάκια που αναζητούν τη φυγή από τη μίζερη καθημερινότητα αλλά δεν βρίσκουν τον τρόπο.

Δεν έχω λόγια για να περιγράψω τα συναισθήματά μου απ’ τη αυτή τη μοναδική χθεσινή εμπειρία. Μόλις τελείωσα το βιβλίο. Δεν είναι ένα απλό ταξιδιωτικό. Είναι μια κατάθεση ψυχής ενός ανθρώπου που “μιλάει” με το είναι του, και με την ανεπιτήδευτη γραφή της Αλεξάνδρας ο αναγνώστης βιώνει όλα τα συναισθήματα του κόσμου: γέλιο, συγκίνηση, δάκρυα, προβληματισμό.